Genieten is voor mij een magisch woord.
Heel lang stond ik in standje vooral doorgaan!
Je kent het vast, geen tijd om ziek te zijn, stil te staan bij wat je voelt en toe te geven aan je vermoeidheid. Niet zeuren, schouders eronder en doorgaan. Want ziek melden of gaan liggen doe je alleen als je hoge koorts hebt of letterlijk niet meer kan. Maar wat nou als je lichaam op allerlei manieren aangeeft dat het niet meer kan, dat jij niet meer kan? Dat het tijd wordt om op de stopknop te drukken? Hoe ver ga je dan nog door, voordat je echt op de rem gaat staan?
Mijn lichaam heeft meer dan een jaar aangegeven dat het op was. En nog wilde ik het niet zien. Er was letterlijk iemand voor nodig die me een flinke spiegel voorhield. Die me vertelde dat ik eigenlijk al mijn grenzen al had overschreden. Dat het NU tijd was om op de rem te stappen en voor mezelf te gaan kiezen. En zelfs toen was het nog een hele grote stap om ook daadwerkelijk voor mezelf te kiezen. Om te kiezen voor Rust en Ruimte en het vinden van mijn eigen Ritme.
Overal om me heen hoor ik prachtige vrouwen vertellen dat ze het zo verschrikkelijk druk hebben en eigenlijk alleen maar verlangen naar Rust en een beetje Ruimte voor zichzelf. Ruimte voor die mooie vrouw die schuilgaat, in de kern, onder alle rollen die ze in het dagelijks leven speelt.
Ik weet als geen ander hoe moeilijk het is om jouw innerlijke rust te vinden en te bewaren. Om ruimte te maken voor jezelf, voor de dingen die voor jou zo belangrijk zijn, waar jij blij van wordt en energie van krijgt.
En om daarin een ritme te vinden dat bij jou past, bij wie jij van nature bent.
Vanmorgen genoot ik heerlijk van de prachtige natuur waar ik telkens weer rust vind, waar ik letterlijk de ruimte voel en herinnert word aan het feit dat alles een ritme heeft.
Rust,
Ruimte &
Ritme
Simpele woorden, GROTE impact.