Je kent ze vast wel, die gedachten die je maar niet los willen laten!
Dat stemmetje van binnen dat je vertelt dat het niet goed genoeg is wat je zojuist bij je baas hebt aangeleverd. Dat je echt nog wel een paar kilo af mag vallen, dat je eerst vooral je hele to-do lijst moet hebben afgewerkt, voordat je even rust mag pakken en 10 minuutjes ongestoord in je boek mag lezen.
Afgelopen week was ze bij mij in vol ornaat aanwezig, mijn roze heks, zoals ik haar noem. Het begin van de week verliep moeizaam, terwijl ik van alles op mijn to-do lijst had staan. Ik voelde me moe, futloos, gewoon niet lekker! En ja hoor, daar was ze. Als je er nu niet aan begint, dan komt die lijst nooit af deze week. Kom op, al doe je maar 1 ding van de lijst, dan kan je in elk geval iets afstrepen. En zo waren er nog veel meer gedachten van dezelfde strekking die ze in me op liet komen.
Na een maandag vol weerstand, toch het een en ander te hebben aangepakt besloot ik dinsdag om het anders te doen. In de ochtend ben ik gaan voelen, in stilte mezelf gaan afvragen wat voor mij nu het beste zou zijn? En daar, uit het niets, kwam het antwoord vanuit mijn buik naar boven. Rust Daan, pak je rust, is wat er klonk. Daar heb ik mezelf dan ook in volle overgave aan overgeleverd. ’s Middags ben ik heerlijk onder de wol gekropen om me zo’n twee uur later al een stuk beter te voelen.
Ook op woensdag was ze er nog en voelde ik een rest aan vermoeidheid in mijn lijf mijmeren. In de ochtend stonden er leuke dingen op de planning, gesprekken met mooie vrouwen, waarvan ik weet dat ze me inspireren. Verbinding maken met lieve mensen uit mijn omgeving geeft me inspiratie en inspiratie betekend voor mij energie. En wow, mijn gevoel klopte weer. De gesprekken waren geweldig, ik raakte enorm geïnspireerd en ik voelde een keerpunt in mijn energie. Tijdens de lunch appte mijn lieve vriendin of ik zin had in een bakje koffie? Ja, zin wel, maar daar was ze weer, dat to-do lijstje, daar kwam zo toch echt niks van terecht!! Na een moment van twijfel, noem het reflectie, besloot ik mijn plezier te volgen, mijn gevoel vertelde me toch echt dat ik quality time met mijn lieve vriendin nodig had. En daar heb ik gehoor aan gegeven.
De donderdag was een drukke dag. Een uitje met school naar de ambulancepost, lekkere verse groenten regelen en zoals altijd croissants voor de lunch. Ik besloot er met volle teugen van te genieten, alles met de volle 100% aanwezigheid te doen. Het leverde prachtige gesprekken op met een buurvrouw, mijn vaste groenteboerin en een lieve vriendin die ik zomaar tegen het lijf liep in de supermarkt.
En vandaag ben ik er weer, I AM BACK, de energie en de inspiratie stromen volop. Mijn roze heks is weer gevlogen en die to-do lijst, die is bijna afgewerkt. Door ruimte te maken voor mezelf, mijn rust, mijn plezier, de dingen waar ik energie van krijg, door te voelen dat ik die ruimte waard ben en het mezelf te gunnen kwam mijn energie terug. En doordat ik me beter ging voelen was het ook makkelijker om mijn roze heks te vertellen dat ik haar hoorde, maar dat ik er toch voor koos om mijn gevoel te volgen.
Hoe ga jij om met jouw innerlijke heks?